Betekenisvolle, alledaagse verhalen
Het is vaak zoeken naar vormen om over te brengen wat moeilijk in woorden is te vatten. Verliefdheid bijvoorbeeld is goed te ervaren, maar zo lastig uit te drukken en over te brengen. Pogingen, zelfs de goede, leveren slechts een matige benadering van deze belevingen.
Een verhaal is van oudsher een vorm waarmee aan de toehoorder een mogelijkheid geboden de beleving te benaderen. Ook hierbij creëert de toehoorder echter vooral zijn eigen beleving. Doch, goede verhalen hebben het in zich om “de juiste gevoelige snaar” te raken.
Er bestaan veel oude betekenisvolle verhalen en gelukkig ontstaan er elke dag nieuwe. Zomaar, uit gewone alledaagse situaties. En af en toe ontvang ik een verhaal zo mooi dat ik dat wel wil of moet delen met anderen. Dit verhaal van Adolfo Perez Esquivel uit Argentinië bracht dat bij mij teweeg.
De wereld verbeteren
Een bekwame onderzoeker zit aan zijn bureau geconcentreerd te werken aan een project om de wereld te verbeteren, als plots zijn dochtertje van vijf jaar binnenkomt.
‘Ik wil spelen’, zegt ze. Maar de man antwoordt dat hij nu echt geen tijd heeft en dat ze hem moet laten verder werken aan zijn project.
Na wat aandringen geeft het dochtertje toe en ze verandert van tactiek. ‘Laat mij dan helpen, zodat je vlugger klaar bent met de wereld te verbeteren’, zegt ze.
De man is helemaal vertederd en zoekt een oplossing. In een tijdschrift vindt hij een wereldkaart, hij scheurt die aan stukken en geeft alles aan zijn dochtertje met de opdracht dat zij de wereld opnieuw ‘in orde moet brengen’. Hij hoopt zo de rest van de dag van haar af te zijn, aangezien hij weet dat zijn dochter nog te klein is en dat zij het “beeld van de wereldkaart” nog niet eens kent.
Maar na een kwartiertje komt ze fier zijn bureau terug binnen met de wereldkaart netjes aaneengeplakt. ‘Klaaaaaaar’, roept ze uit.
‘Hoe heb je dát gedaan?’ vraagt de papa stomverbaasd.
‘Simpel’, zegt het meisje. ‘Toen jij het blad uit het tijdschrift scheurde, zag ik dat er op de achterkant een foto van een mens stond. Toen ik die wereld niet ineen kon puzzelen, heb ik dan maar alle stukken omgedraaid en eerst “de mens in orde gebracht”… Toen ik daarna het blad omdraaide, zag ik dat de wereld ook meteen in orde was gekomen’.
En uit de reacties van de mensen waar ik het dan mee deelt merk je dan hoe betekenisvol het is. De meeste vinden het een prachtig verhaal. Een prachtige duiding voor het proces dat de mensheid moet gaan om eerst zichzelf in orde maken, waarna de wereld dan vanzelf in orde komt.
Ik hoop op meer van dit soort prachtige verhalen. En volgens mij zijn die er in voldoende mate. Als wij allen alert zijn en in staat zijn ze te delen, dan moet het wel goed komen. Stiekem reken ik er gewoon op.
Comments
Dag Floris Jan,
Dank voor je reactie. Ik zal de verhalen in het weekend rustig bekijken.
Groet,
Reynold